Karşında duran bir bahar cücesi,Mart. En dengesizi, en renksizi, en yavas geçmek bilmeyeni..Sehirleri birbirlerine benzeteni. Deseler ki bir adım sonrası Bakanlık kavsağı, inanırım sabrımı ılık çikolatalarla kandırırım. Koşarak üzerimden geçmeye kalkışacak develere hendek atlatırım. Bu aralar sanki siyah bulutlar ürkütüp kaçırtıyor gibi içinde mavi boncuk olan trenleri, olsuuun, geçeeeer gereklilikleri yerine getir olmadı ellerinle cıkartıp mavi boncukları saçlarına takarsın.. Sonra dönüp aynaya bakarsın, uzun nerdeyse siyah saçlarını daha da düzleştirmek icin saatlerce tararsın, üç yanı denizlerle kaplı yarım bir adaya nasıl olsa her zaman alınırsın.